Ποδοσφαιρικές Ασυναρτησίες: Όχι άλλα «πέναλτις»

Θα πει άραγε κανείς στην παρέα του «τα «πέναλτιΣ» και «των πέναλτιΣ», όταν θα πέσει σε ποδοσφαιρική συζήτηση; Οχι βέβαια, γιατί το πιο πιθανό είναι ότι οι φίλοι του θα τον πάρουν ψιλό γαζί, όσο κι αν τον αγαπάνε (όπως θα πάρουν ψιλό γαζί κι εκείνους που επιμένουν να λένε, από τηλεοράσεως, τα γαλλικά ονόματα με γαλλική προφορά, τα σλαβικά με σλαβική, και, από το καλοκαίρι κι έπειτα, τα κινέζικα με κινέζικη). «Και γιατί δε λες και «τα γκολς» τότε;», θα του πούνε λοιπόν, για να του δώσουν να καταλάβει ότι το άρθρο, «τα» ή «των», φτάνει και περισσεύει για να δηλώσει τον πληθυντικό. Καμιά ανάγκη δεν υπάρχει ως εκ τούτου να κουβαλήσουμε από την Αγγλία ξένη γραμματική για να τη φορτώσουμε στη δική μας.

Μολαταύτα, και ο τηλεπαρουσιαστής του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ και οι περισσότεροι αθλητικολόγοι την επομένη στα δελτία ειδήσεων επέμεναν ότι το παιχνίδι κρίθηκε στην «ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτιΣ». Πόθεν η επιμονή τους; Μια εξήγηση είναι ότι «έτσι τα βρήκαν από τους παλαιότερους κι έτσι τα συνεχίζουν», αν και η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι τον Γιάννη Διακογιάννη ή τον Βαγγέλη Φουντουκίδη να λένε «τα πέναλτις» («πενάλτι» τα λέγαμε πάντως παλιά οι απαίδευτοι). Μια δεύτερη εξήγηση είναι ότι πιστεύουν και αυτοί, όπως πολλοί άλλοι, πως όταν απευθύνονται σε μεγάλο κοινό πρέπει να μιλάνε διαφορετικά απ' ό,τι όταν μιλάνε με φίλους ή συναδέλφους τους· πρέπει δηλαδή να φοράνε «τα καλά» τους και βεβαίως να δείχνουν την ξενομάθειά τους, μην τύχει και σκεφτεί κανείς ότι δεν έχουν λόουερ.

Δεν είναι λοιπόν κληρονομιά τα «πέναλτις», αλλά καινούργιο «κοσκινάκι». Κληρονομιά θα μπορούσε να θεωρηθεί ο χαρακτηρισμός «ψυχοφθόρα» της διαδικασίας των πέναλτι, που ωστόσο την απολαμβάνουν μυριάδες τηλεθεατές. Κληρονομιά είναι κι ένα άλλο κλισέ της «ποδοσφαιρικής γλώσσας», «η τραγική φιγούρα», που εμφανίζεται τόσο συχνά όσο οι «ιδανικοί αυτόχειρες». Έχασε το πέναλτι ο Τζον Τέρι, έχασε η Τσέλσι το κύπελλο, και πήγε σύννεφο, στο χαρτί και στο γυαλί, η «τραγική φιγούρα» για τον αρχηγό της λονδρέζικης ομάδας. Αλλά «τραγική φιγούρα» ένας άνθρωπος που αμείβεται με μόλις 190.000 ευρώ την εβδομάδα, δηλαδή με 65 εκατομμύρια δραχμές, για να το κάνουμε λιανά και κάπως να το κατανοήσουμε, αν είναι δυνατόν να χωρέσουν στο μυαλουδάκι μας τέτοια ιλιγγιώδη ποσά. Δεν λέω, καταστενοχωρήθηκε ο άνθρωπος, κύπελλο ήταν αυτό που χάθηκε από ένα γλίστρημα, αλλά όχι και «τραγική φιγούρα». Ας αφήσουμε τις βαριές κουβέντες για τα όντως βαριά πράγματα και τα βαρύτατα αισθήματα. Μην τις ευτελίζουμε με την πολλή χρήση.

Πηγή: https://www.kathimerini.gr/opinion/709339/ochi-alla-penaltis/